genelde ailesinden uzakta, şehir dışında okuyan insanların bayramda seyranda eve geldiklerinde gelen misafirlerin ev ahalisi ile yaptıkları muhabbete uzaylı kalmaları sonucu edindikleri kimlik.
yok bilmemnenin torunu, yok bilmemnenin kızı gibi muhabbetlere aval aval bakarak zaman kaybeder bu kişiler. bu kişilerin yapacağı en akıllı hareket "ben bir su içeyim" ayağına yatıp ortadan kaybolmalarıdır, zaten yoklukları muhabbete olan katkılarının sıfır olması sebebiyle fark edilmeyecektir. ya da ortalığa hiç çıkmamak daha makuldur, ancak ısrarla sizi görmek isteyen misafirler yüzünden ortaya çıkmak mecburiyete binebilir. zaten paylaşacak bir şeyiniz olmayan insanlar ile sırf saygı göstermek amacıyla muhabbetiniz 5 saniye süren "okul nasıl gidiyor sen şimdi kaça gidiyorsun çalışıyor musun" cümlelerinden ibaret olacaktır. bu 5 saniye sona erdikten sonra yine "ben bir su içeyim" taktiği uygulanmalı, zaman kaybı minimuma indirilmelidir. (yine de sizi görmek istemeleri büyük bir inceliktir, ne kişiler vardır ki eşşek kadar olmuş olsa da evdeki çocukları adamdan saymazlar, zaten eşşek kadar olmuş adamlar bu kişilere ne kadar değer verilmesini gerektiğini bilir ve gerekenleri beyinlerinin bir köşesine koyarlar)
burada bahsedilen "zaman kaybı" misafirlerle zaman geçirmek değil, misafirlerin yanında mal mal oturup boş boş bakınma durmunu ifade etmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder